Bij filosofie kijken we vanuit de visie van Foucault, hij staat bekend om de vraag "wie is hier nu eigenlijk normaal?". Foucault verteld ons dat de maatschappij ons allerlei regels in werking heeft gesteld waar wij als 'burgers' ons aan dienen te houden en te voldoen. Hij zegt dan ook dat wij ons achter die regels verschuilen en dat we ons eigen 'zijn' uit het oog zijn verloren. Als ik dit koppel aan mijn opvoedvraag, dan kan ik al meteen de vraag stellen: Waarom is het goed om grenzen te stellen aan je kind? Wie heeft daar baat bij? Zo kun je vanuit de visie van Foucault genoeg vragen hier over stellen. Zoals wie zegt dan het fout is om altijd toe te geven aan je kind? Waarom hanteren wij in Nederland een manier van opvoeden waar het kind ook inspraak heeft? Is het normaal dat een kind op jonge leeftijd al mag mee beslissen over dingen? En ga zo maar door. 

Foucault zegt dat wij een disciplinemaatschappij zijn met allerlei verschillende disciplineringstechnieken. Hij zegt dan ook: "je bent geen product meer van jezelf maar van de maatschappij". Wel zouden we ons de vraag kunnen stellen wat er zou gebeuren als al die regels er niet waren? Wat zou er dan in de samenleving gebeuren? Wat voor mensen krijgen we dan en moeten we dat willen? Als ik dit koppel aan mijn casus kun je de vraag stellen: Wat zou er gebeuren als iedereen maar zijn zin krijgt? Wat zouden mensen er dan niet voor over hebben om hun zin te krijgen?